Ομιλία Βουλευτή Ν. Λευκάδας Αθανάσιου Καββαδά κατά την επετειακή συνάντηση των 40 χρόνων της 33ης σειράς ΣΤΥΑ στη Λευκάδα

Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Βουλευτή Ν.Λευκάδας στην τεσσαρακοστή (40η) επετειακή συνάντηση της 33ης σειράς Σ.Τ.Υ.Α που έλαβε χώρα το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2021.

Κύριε Πρόεδρε,

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Απόψε είναι μια ξεχωριστή ημέρα για μένα γιατί σήμερα υποδέχομαι στην αγαπημένη μου Λευκάδα τους εκλεκτούς μου συμμαθητές, και είναι μεγάλη χαρά να σας καλωσορίζω στο νησί μου.

Εσάς, τους ανθρώπους που σπουδάσαμε μαζί, που «ψηθήκαμε» μαζί στο μεγάλο σχολείο της ΣΤΥΑ, που ανδρωθήκαμε μέσα στη μεγάλη οικογένεια της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η χαρά και η συγκίνησή μου που σας έχω εδώ είναι μεγάλη και θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που ανταποκριθήκατε στην πρόσκληση της σειράς μας γι’ αυτήν την μεγάλη συνάντηση.

Κλείνουν 40 χρόνια από την ημέρα που περάσαμε την πόρτα της σχολής μας – και απόψε η σκέψη η δική μου και όλων μας γυρίζει πίσω, σε εκείνα τα χρόνια.

Ήμασταν ακόμα νέα αγόρια που για πρώτη φορά φύγαμε από τις ιδιαίτερες πατρίδες μας, αποχωριστήκαμε τις οικογένειές μας για να αναζητήσουμε το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ ηλικίες που δεν γεννηθήκαμε σε εύκολα χρόνια.

Αντίθετα, γεννηθήκαμε σε χρόνια δύσκολα και είμαστε πράγματι τυχεροί που μας δόθηκε η ευκαιρία να φοιτήσουμε στη ΣΤΥΑ.

Πολλοί από εμάς ήμασταν παιδιά από φτωχές οικογένειες, από χωριά, δεν ξέραμε τον κόσμο, τη ζωή στις μεγαλουπόλεις και το μόνο που κουβαλούσαμε μαζί μας ήταν η ανάγκη να βρούμε ένα δρόμο, να πιαστούμε από κάπου και να ξεκινήσουμε τη ζωή μας.

Στα δύσκολα εκείνα χρόνια, οι στρατιωτικές σχολές, και για εμένα προσωπικά η ΣΤΥΑ, ξεκίνησε ως μια σανίδα σωτηρίας, στη συνέχεια μου έδωσε προοπτική, αλλά στο τέλος, ολόκληρη η Πολεμική Αεροπορία έγινε κάτι πολύ περισσότερο για μας – έγινε μια μεγάλη οικογένεια.

Μια οικογένεια που σμίλεψε τον χαρακτήρα μας, μας έστησε στα πόδια μας και δικαίωσε το πέρασμά μας από τη ζωή μέσα από την υπηρεσία στην πατρίδα.

Μου φαίνεται σαν χθες το 1981, όταν φτάνοντας στο Τατόι, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, αντίκρισα όλους εσάς, τους νέους μου συμμαθητές, που πολλοί έμελλαν να γίνουν φίλοι στενοί.

Μου φαίνονται σαν χθες  τα μαθήματα, κάποιες φορές σκληρά, που μας έδωσε η Πολεμική Αεροπορία – μαθήματα που όμως αποδείχθηκαν πυξίδα ζωής.

Γιατί μας έκαναν αυτούς που είμαστε σήμερα.

Η «αρετή» και η «τόλμη» καλλιεργήθηκε μέσα από την στρατιωτική παιδεία.

Η ΣΤΥΑ, ως δόκιμους, μας έκανε άνδρες με αρχές, με δύναμη ψυχής, με σθένος μπροστά τα δύσκολα, αλλά και ικανούς να δείχνουμε αγάπη – αγάπη στην πατρίδα, στη σημαία, στην οικογένεια, στους φίλους.

Μας έκανε ανθρώπους του καθήκοντος – όχι μόνο απέναντι στην Πατρίδα, αλλά απέναντι στους γονείς, τα παιδιά, τα αδέλφια, τους συνανθρώπους μας.

Μα και μετά, στην υπηρεσία, στα ραντάρ, στις πίστες, στα υπόστεγα – δίναμε πάντα τον καλύτερό μας εαυτό για να κρατάμε πάντα ψηλά τη μαχητική ικανότητα του όπλου μας.

Για να πετούν οι ιπτάμενοί μας με ασφάλεια, χωρίς να αποζητούμε τη δόξα – παρά μόνο την τιμή να υπηρετούμε την Ελλάδα.

Είμαστε όλοι άνθρωποι που ξέρουμε τι σημαίνει πειθαρχία, συνέπεια, καθήκον.

Κι όσο κι αν ο καθένας μας  χάραξε τη δική του διαδρομή, οι βάσεις μας, οι αρχές μας ήταν και παραμένουν κοινές.

Όλα αυτά που ζήσαμε, όλα αυτά που μάθαμε, τα ξαναθυμάμαι σήμερα μέσα από τα πρόσωπα των παλιών φίλων, των παλιών συναδέλφων, με τους οποίους ακόμα και σήμερα μας ενώνουν οι εμπειρίες της σχολής, της αεροπορίας –  αλλά και της ζωής.

Με τα μαθήματα της Πολεμικής Αεροπορίας πορευθήκαμε, χτίσαμε τις ζωές, τις οικογένειές μας, τη σταδιοδρομία μας.

Είχα πάντα οδηγό μου τις αρχές που πήραμε από την Πολεμική Αεροπορία.

Αυτές τις αρχές εξακολουθώ να υπηρετώ και με βάση αυτές μπήκα στην πολιτική.

Και είμαι υπερήφανος που, ως απόφοιτος της ΣΤΥΑ, εκπροσωπώ όχι μόνο την Λευκάδα, αλλά και εσάς, στο Κοινοβούλιο και ιδιαίτερα στην Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, της οποίας είμαι μέλος.

Και δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που εκλέχθηκα βουλευτής που αμέσως μετά την εκλογή μου πήρα εκατοντάδες μηνύματα και τηλεφωνήματα από πρώην συναδέλφους, απόφοιτους της ΣΤΥΑ, εν ενεργεία στελέχη και απόστρατους από όλη την Ελλάδα.

Όλοι μου έλεγαν ότι είναι περήφανοι.

Κι ένιωσα τότε ξανά, για μια ακόμη φορά, τη σημασία της μεγάλης οικογένειας της Πολεμικής Αεροπορίας.

Κι εσείς γνωρίζετε ότι έδωσα αγώνες για τη Σχολή μας, ειδικά στα πέτρινα χρόνια, εκεί γύρω στο 2016, όταν ήρθαν οι μεγάλες αλλαγές.

Μαζί δώσαμε τη μάχη για το όνομα, για το σήμα – που για εμάς δεν αποτελεί μουσειακό είδος, για εμάς είναι η καρδιά και η ψυχή μας – αλλά και για άλλα θέματα που απασχολούν το σώμα.

Παλέψαμε για την ιστορία και το μέλλον της ΣTΥΑ, και πετύχαμε πολλές και σημαντικές νίκες.

Ζητάμε τα ονόματα των σχολών μας ΣΤΥΑ – ΣΙΡ – ΣΥΔ να αναφέρονται στο νέο σήμα της σχολής ΣΜΥΑ.

Και θέλω να έχετε πάντα στο νου σας ότι είστε πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου και θα είμαι πάντα δίπλα σας, για ό,τι χρειαστεί.

Τα σημερινά παιδιά που σπουδάζουν και αποφοιτούν από τις παραγωγικές σχολές είναι κι αυτά άξια τέκνα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Έχουν εξαιρετική κατάρτιση και σμιλεύονται πάντα με τις ίδιες υψηλές αρχές που διαπνέουν το όπλο μας.

Και είναι καθήκον και δικό μας να στεκόμαστε στο πλευρό τους, να συμβάλλουμε στο να παραμένει το φρόνημα πάντα υψηλό – γιατί οι καιροί, φίλοι μου, είναι δύσκολοι.

Βλέπετε πώς η Τουρκία αναζητά διαρκώς, στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στον Έβρο, το φιτίλι που θα πυροδοτήσει ένα θερμό επεισόδιο, ή ίσως και πολύ χειρότερες εξελίξεις.

Αμφισβητεί διαρκώς διεθνείς συνθήκες και σύνορα, διεκδικώντας, με προκλητικότητα και επίδειξη δύναμης, ότι κάνει κουμάντο σε όλη την Εγγύς Ανατολή.

Η Ελλάδα ήταν και θέλει να παραμείνει δύναμη ειρήνης και σταθερότητας στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο.

Ποτέ δεν απείλησε, ποτέ δεν προκάλεσε.

Όμως και ποτέ δεν υποχώρησε.

Η Πολεμική μας Αεροπορία, πάντα στην πρώτη γραμμή, δίνει σταθερά δείγματα της αποτρεπτικής ισχύος της πατρίδας.

Και θα είναι εκεί, μαζί με όλες τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, όπου και όποτε χρειαστεί, για να προστατεύσουν τους Έλληνες, να διαφυλάξουν ακέραιη χώρα.

Φίλες και φίλοι,

40 χρόνια πέρασαν γρήγορα.

Από δόκιμοι γίναμε απόστρατοι.

Στην πορεία χάσαμε συμμαθητές και φίλους που μας άφησαν πιο φτωχούς και πιο μόνους.

Σήμερα τους θυμόμαστε και αυτούς, τους θυμόμαστε όπως πριν 40 χρόνια, γεμάτους  δίψα για ζωή και για μάθηση.

Και συνεχίζουμε, πάντα με την ψυχή αφοσιωμένη στην Ελλάδα, με την καρδιά αφιερωμένη στην Πολεμική Αεροπορία.

Κρατάμε ψηλά το έμβλημα της ΣΤΥΑ, με το γαλάζιο του ουρανού και κόκκινο του αίματος.

40 χρόνια και συνεχίζουμε να κρατάμε ψηλά τη σημαία της αξιοσύνης και της αγάπης για την πατρίδα.

Να θυμόμαστε και να τιμούμε πάντα τις σχολές μας.

Να τιμούμε την Πολεμική Αεροπορία.

Να κρατάμε ψηλά την ιστορία μας και να την μεταφέρουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας.

Καλωσορίζω τη σειρά μας, την 33η σειρά ΣΤΥΑ στην όμορφη Λευκάδα και χαιρετίζω όλους εσάς που μπορέσατε να παρευρεθείτε, κι έχουμε στο μυαλό μας και στέλνουμε την αγάπη μας και σε αυτούς που για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν απόψε.

Θέλω να ευχηθώ σε όλους υγεία, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.

Ευχαριστώ τον Παύλο, το Βασίλη και τον Βαγγέλη για την πολύ ωραία διοργάνωση.

Χρόνια μας πολλά.

Ακολουθεί σχετικό φωτογραφικό υλικό από τη βραδινή εκδήλωση της 25ης Σεπτεμβρίου καθώς και από την επίσκεψη σε Μεγανήσι, Μαδουρή και Σκορπιό που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2021.

 

 

Κοινοποίηση:

Αναζήτηση

Πρόσφατες Αναρτήσεις

Ιστορικό Αναρτήσεων